باز باران با ترانه... میخورد بر بام خانه یادم آمد کربلا را دشت پرشور بلا را گردش یک ظهر غمگین گرم و خونین لرزش طفلان نالان زیر تیغ و نیزه ها را با صدای گریه های کودکانه وندرین صحرای سوزان میدود طفلی سه ساله ، پر زناله ، دلشکسته ، پای خسته... باز باران... قطره قطره ... میچکد از چوب محمل ... وای باران.... وای باران.... السلام علیک یا قتیل العبرات...
نوشته شده در سه شنبه 89 آذر 23ساعت
ساعت 8:18 صبح توسط همرنگ دریا| نظر
By Ashoora.ir & Night Skin
دوست دارم همرنگ دریا شوم،آبی بی غلوغش...!
وقتی همه روزهای تقویمت مثل هم میشوند،شنبه با جمعه فرقی نمی کند،زمستان با بهار،امسال با پارسال.وقتی به آسمان یک جور نگاه میکنی، به خودت یک جور نگاه میکنی و حتی به خدا؟!آن وقت مثل سنگریزه ای دردل کوه گم میشوی بدون آنکه کمترین اثری بگیری یا کمترین اثری ببخشی...مثل یک روز بی خاطره به پایان می رسی بدون آنکه حتی لحظه ای در حافظه ای ثبت شده باشی... اما بیا به خاطر خدا هم که شده اینقدر مثل مرداب در خودمان غرق نشویم.جرأت دریا شدن داشته باشیم...
منو
پیوند‌ها
پیوند‌های روزانه
آرشیو مطالب
آرشیو موضوعی
سایر امکانات
لوگوی دوستان
